معنی سویه و جهت

سمت

یک طرفه

سمت و طرف، جانب

سمت

سویه. [ی َ / ی ِ] (اِ) میکربی که میکربهای دیگر از آن پدید آمده باشد. سوش. (فرهنگستان).

یک سویه. [ی َ / ی ِ سوی َ / ی ِ] (ص نسبی) یک سو. منسوب به یک سو. یک طرفه.
- یک سویه کردن، یکسو کردن. یکسو ساختن. فیصل کردن. (یادداشت مؤلف). رجوع به ترکیب یکسو کردن در ذیل مدخل یکسو شود.

سو، سمت، جانب، طرف، جهت

راستی و برابری، همواری

سوی savi[y]
(اسم مصدر) راستی،
(اسم مصدر) برابری،
(اسم مصدر) یکسانی،

نسب

أٌحادِی الجانِب

اتجاه، توجیه، صله، فصل، نقطه، هدف، اِتِّجاهٌ

جهت

سوی، طرف، در علم جغرافی هر یک از جهات اربعه، روی، ناحیه، جمع جهات. [خوانش: (جِ هَ) [ع. جهه] (اِ.)]

راستا، روی

495